Stronnictwo Pracy chce nowego układu politycznego opartego na chrześcijańskiej demokracji

Szanowni Państwo.

Korzenie światopoglądowe Ojców Niepodległości odrodzonej Polski wywodziły się, najogólniej mówiąc z dwóch głównych nurtów ideologicznych, a mianowicie z nurtu socjalistycznego oraz z nurtu chrześcijańskiej demokracji. Głównymi przedstawicielami nurtu socjalistycznego byli, Józef Piłsudski oraz Ignacy Daszyński, zaś nurtu chrześcijańskiej demokracji Ignacy Jan Paderewski, Wojciech Korfanty, gen. Józef Haller, jak również Roman Dmowski z ruchu narodowego i Wincenty Witos z ruchu ludowego. Z nurtu pierwszego, czyli socjalistycznego, w latach 1926 – 1939 zrodził się ruch polityczny zwany Sanacją, który do 1935 r. funkcjonował pod przewodnictwem Józefa Piłsudskiego, zaś z nurtu drugiego, czyli chrześcijańskiej demokracji, z inicjatywy Ignacego Jana Paderewskiego powstała partia Stronnictwo Pracy pod prezesurą Wojciecha Korfantego i gen. Józefa Hallera jako przewodniczącego Rady Politycznej. Po drugiej wojnie światowej Stronnictwo Pracy działało w kraju do 18 lipca 1946 roku, zaś później na emigracji, w ramach międzynarodowych struktur chrześcijańskiej demokracji. Po obradach w Magdalence i przy Okrągłym Stole w 1989 roku odrodziły się ponownie dwa główne przedwojenne nurty polityczne. Pierwszy bazujący na ideologii Sanacji, reprezentowany przez Porozumienie Centrum Jarosława Kaczyńskiego i Konfederację Polski Niepodległej reprezentowaną przez Leszka Moczulskiego oraz drugi bazujący na idei chrześcijańskiej demokracji, reprezentowany przez wznawiające działalność w kraju Stronnictwo Pracy pod przewodnictwem mecenasa Władysława Siły-Nowickiego i nowo powołane Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe pod przewodnictwem Wiesława Chrzanowskiego. Ponadto utworzona została na gruzach PZPR, za pieniądze moskiewskie, Socjaldemokracja Rzeczpospolitej Polskiej w skrócie SDRP oraz współdziałające z nią politycznie, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe, które zmieniło swój szyld na Polskie Stronnictwo Ludowe. Powstała również za pieniądze niemieckie, bezideowa liberalna partia o nazwie Kongres Liberalno-Demokratyczny. W tyglu zmian społeczno-politycznych w Polsce w okresie ostatniej dekady lat dziewięćdziesiątych XX wieku i pierwszej dekady XXI wieku, pozostały na scenie politycznej tylko dwie liczące się siły polityczne. Siłami tymi są, Prawo i Sprawiedliwość będące spadkobiercą Porozumienia Centrum i przedwojennego nurtu politycznego Sanacji oraz Platforma Obywatelska będąca spadkobierczynią Kongresu Liberalno-Demokratycznego i innych małych ugrupowań politycznych, jak również znacznej części działaczy nieistniejącego już postkomunistycznego SDRP. Natomiast przedwojenny nurt chrześcijańskiej demokracji, reprezentowany był tylko przez zmarginalizowane Stronnictwo Pracy, bowiem nie istniało już jako byt partyjny Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe. Ten stan nierównowagi ideologicznej dotrwał do chwili obecnej. Jest to stan bardzo niebezpieczny dla istnienia suwerennego państwa polskiego, bowiem Platforma Obywatelska i jej koalicjanci reprezentują interesy ich mocodawców, czyli głównie Niemiec, uzyskując w sondażach poparcie społeczne w granicach 30%, zaś Prawo i Sprawiedliwość z podobnym poparciem społecznym i brakiem zdolności koalicyjnych, nie jest obecnie w stanie utworzyć samodzielnie rządu. Dla dobra Polski musi odrodzić się siła polityczna reprezentująca nurt chrześcijańskiej demokracji, siła, która działała w II Rzeczpospolitej, a która obecnie będzie mogła wyrównać nierównowagę ideologiczną na polskiej scenie politycznej, umożliwiając tym samym szybki i pełny rozwój demokracji w Polsce, bez możliwości jak dotychczas ingerencji w sprawy polskie wrogich sił zewnętrznych i wewnętrznych.

Dlatego Stronnictwo Pracy apeluje i zwraca się do wszystkich Obywateli Polskich, którzy doceniają wartość chrześcijańskich zasad społecznych w tym do wyborców Platformy Obywatelskiej, wyborców PSL i wyborców Polski 2050, dla których wartości chrześcijańsko-demokratyczne mają znaczenie o poparcie i podjęcie wspólnego działania, na rzecz budowy nowego układu politycznego z udziałem chrześcijańskiej demokracji. Wspólne działanie umożliwi stworzenie stabilnej równowagi politycznej w Polsce, trwałe zakończenie destrukcyjnego działania bezrozumnej tak zwanej totalnej opozycji, jak również zakończy wrogą walkę o władzę między zwaśnionymi partiami, a rozpocznie zamiast logiki walki, logikę konkurencji politycznej partyjnych programów dla osiągnięcia przez partię władzy w wolnych wyborach parlamentarnych, stwarzając w ten sposób warunki szybkiego rozwoju Polski zapewniające obywatelom bezpieczeństwo militarne i ekonomiczne.

Niech żyje Stronnictwo Pracy.
Niech żyje bezpieczna i silna Polska.